Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki (lub ich części) oraz budowle (lub ich części) związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. O ile w przypadku gruntów moment powstania obowiązku podatkowego nie budzi wątpliwości, o tyle pojawiają się one w przypadku budynków oraz budowli. Jak brzmią przepisy w tym zakresie oraz jak należy je interpretować?
Zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.) „Jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części przed ich ostatecznym wykończeniem”. Kluczowym dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego jest zatem uznanie budowy za zakończonej. Niestety ustawa nie zawiera definicji tego wyrażenia, w konsekwencji pojawiają się liczne interpretacje podatkowe oraz wyroki sądów administracyjnych przedstawiających wykładnię przytoczonego wyżej przepisu (m.in.: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 listopada 2013 r., III SA/Po 896/13; wyrok
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gdańsku z dnia 20 lipca 2016 r., I SA/Gd 635/16; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2018r, II FSK 3250/16).
W interpretacji pomocne są przepisy prawa budowlanego, z którego pojęcie to się wywodzi (chociaż i tam ustawodawca nie zdecydował się na jego zdefiniowanie). Prawo budowlane nakłada na inwestora szereg obowiązków związanych z zakończeniem budowy. Zgodnie z art. 54 pr. bud. jeżeli na budowę wymagane było pozwolenie na budowę lub zgłoszenie budowy, to można przystąpić do użytkowania obiektu budowlanego po upływie 14 dni od doręczenia organowi nadzoru budowlanego zawiadomienia o zakończeniu budowy (jeżeli ten w tym terminie nie zgłosi sprzeciwu w formie decyzji). W przypadkach określonych w art. 55 pr. bud. (m.in. gdy wymagane było pozwolenie na budowę i obiekt należy do wskazanej w tym przepisie kategorii) rozpoczęcie użytkowania obiektu budowlanego musi być poprzedzone wydaniem decyzji o pozwoleniu na użytkowanie. Z wnioskiem o wydanie takiej decyzji może wystąpić inwestor i wtedy zastępuje on zawiadomienie o zakończeniu budowy określone w art. 54 pr. bud. Ponadto art. 56 ust.1 pr. bud. nakłada na inwestora, który musi uzyskać pozwolenie na użytkowanie, obowiązek zawiadomienia organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Państwowej Straży Pożarnej o zakończeniu budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania. Jak wskazują organy podatkowe oraz sądy administracyjne z powyższych przepisów wynika, że warunkiem koniecznym do uzyskania pozwolenia na użytkowanie jest właśnie zakończenie budowy. Zakończenie budowy jest etapem, z którym mamy do czynienia przed rozpoczęciem użytkowania, a zatem nie ma wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego fakt, czy zostało już wydane pozwolenie na użytkowanie albo czy dany obiekt został już przyjęty do eksploatacji. Dowodem na to, kiedy doszło faktycznie do zakończenia budowy, a więc wznoszenia obiektu budowlanego, jest przede wszystkim dokumentacja budowlana, a w szczególności dziennik budowy, który powinien stanowić podstawę dla udokumentowania przebiegu budowy. To właśnie treść tego ostatniego dokumentu będzie mieć prawdopodobnie decydujące znaczenie dla określenia momentu zakończenia budowy, a w konsekwencji również momentu powstania obowiązku podatkowego.
Powyższa interpretacja przepisów została potwierdzona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2018r., II FSK 3250/18. W uzasadnieniu NSA wskazał „Moment powstania obowiązku podatkowego nie może być wobec tego przesuwany w czasie z uwagi na specyfikę obiektu budowlanego w postaci budowanego terminala naftowego, którego moment przyjęcia do eksploatacji może znacząco różnić się od momentu jego wybudowania. Ustawodawca wyznaczył bowiem ten moment jednoznacznie w ustawie podatkowej niezależnie od specyfiki wznoszonych obiektów budowlanych. Czym innym jest możliwość dysponowania, czy użytkowania obiektu budowlanego dla potrzeb bieżącej działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, a czym innym jego istnienie po zakończeniu budowy”.
Zostaw komentarz